کتاب آشنایی با طراحی پارامتریک نوشتهی فائزه سادات حسینیان، به بررسی فلسفه و نظریههای طراحی پارامتریک، سبک پارامتریک، رابطه انسان با آن، نمونه طراحی پارامتریک و انرزی در معماری، بهینهسازی و… میپردازد.
طراحی پارامتریک یک فرآیند بر اساس تفکر الگوریتمیک است که روابط بین هدف طراحی و نتیجه طراحی را تعریف و روشن میکنند. طراحی پارامتریک یک نمونه طراحی است که در آن روابط بین المانها، تکثیر هندسه و فرمهای پیچیده را مشخص میکند. کلمه پارامتریک از مبحث “معادله پارامتریک“ در ریاضیات گرفته شده و اشاره به استفاده از پارامترها و متغیرهای مشخصی است که میتوان با تغییر آنها نتیجه یک سیستم یا معادله را تغییر داد. طراحی پارامتریک یک طرح جدید نیست و از قدیم بوده است. توجه به تغییر نیروهای حاکم مانند جهت دهی، آب و هوا و… همیشه بخشی از فرآیند طراحی خواهد بود.
در بخشی از کتاب آشنایی با طراحی پارامتریک میخوانیم:
طراحی معماری خلق جهانی متشکل از جهانهای کوچک و بزرگ بسیار است. فهم این جهانها و کنترل و به کارگیری آنها موضوعی است که در روند طراحی معمار را به خود مشغول میکند. خلق جهان معماری صورت نمیپذیرد مگر اینکه معمار جهانهای کوچکتر را شناخته باشد و ارتباطات این جهانها را درک کرده باشد تا بتواند خود مجموعه / جهانی نو تعریف کند.
این عبارت آگوست هکسچر در کتاب شادی همگانی، میتواند اشارهای باشد که ما به تدریج از فهم ابتدایی از جهان به عنوان سیستمی پیچیده و آشفته از طرحهای در هم پیچیده جدا میشویم و به درک آنچه که در ابتدا به طور پیچیدهای غیر قابل فهم بود، میرسیم. چنین پیچیدگی میتواند مجموعهای از طراحیهای دست انسان باشد، که در محیط طبیعی گنجانده شده یکی از ملموسترین جهانهای بحث شده است. این ادراک از طریق منطقمند کردن جهان پرورش مییابد که با ساده کردن آن به اجزایش آغاز میشود. چنین روندی به تجسم واقعیات کمک میکند و منجر به فهم جهان میگردد.
علیرغم غنی بودن جهانهای غیرمادی اکثر ما وقتی موجودیتی را خلق میکنیم یا تجربه میکنیم یک فرم قابل لمس را از منبع ترجیح میدهیم. حتی ذهنهای تجریدی مانند کاندینسکی هنر را اینگونه معرفی میکنند” انطباق صورت با حقیقت درونیاش” که او این بینش را در ترکیب شکلهای اولیه برای نشان دادن جهان فیزیکی به کار میبرد. تنها با فهم هر جهان (و یا در نگاهی کلی، جهان) است که میتوانیم آغاز به کنترل روند پیچیده آن کنیم و یا به آن شکل دهیم و یا تجسمی دوباره بخشیم